Γράφει ο Γριζιώτης Αλέξανδρος
Ηλεκτρολόγος – Μηχανολόγος Μηχανικός, με εξειδίκευση στη Βιοϊατρική Τεχνολογία

Δεκαετία του ’60, οι τοποθεσίες «Νησάκια» και «Πεύκα Γκιουρντά» αποκτούν νέο, επίσημο όνομα: ‘’Σαρωνίς’’!

Τα πρώτα σπίτια ξεφυτρώνουν σε διάφορες γωνιές της περιοχής, οι πρώτοι οικιστές καταθέτουν τα όνειρά τους και την ψυχή τους στον όμορφο αυτό τόπο. Εξωστρεφείς, κοινωνικοί και δραστήριοι, αγκάλιασαν αμέσως τη Φύση, αδιαφορώντας για την απουσία πολλών από τις ανέσεις που είχαν στην πόλη. Τους θυμάμαι, σαν να ήταν χτες, να συζητούν τα βράδια του καλοκαιριού, ώρες ατέλειωτες, για το πως θα διαφυλάξουν το χαρακτήρα της περιοχής και την περιβαλλοντική της ισορροπία.

Τα χρόνια πέρασαν. Καινούργιοι οικιστές προστέθηκαν. Ο οικισμός μεγάλωσε. Έγινε Κοινότητα. Έγινε μικρή πόλη, και σήμερα μετεξελίσσεται ραγδαία σε προάστιο της Αθήνας. Και εδώ βρίσκεται η ευθύνη η δική μας, των επιγόνων: Να διαχειριστούμε τις αλλαγές με όρους που θα διασφαλίζουν το σεβασμό στο Οικοσύστημα και το Περιβάλλον. Να προάγουμε την αξιοπρέπεια, τον πολιτισμό και την κοινωνική αλληλεγγύη σαν στάση ζωής.

Αξίζει να αγωνιστούμε για αυτά.

Δεν είμαστε πολιτικοί (πόσο μάλλον «πολιτικάντηδες»). Μόνοι τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ. Χωρίς κομματικά ή άλλα «δεκανίκια». Η Σαρωνίδα όμως πρέπει να έχει αύριο.

Το οφείλουμε στους γεννήτορες μας και στα παιδιά μας.
Στη γενέθλια γη των ονείρων τους.
Πρέπει να αγωνιστούμε για αυτά.